کوسه ها :
Rhincodon typicus : بر خلاف جثه چند متری و وزن چندین تنی ، نمونه
ای بی خطر بوده . زیرا از طریق فیلتر کردن آب تغذیه می کند . این نمونه حجم
زیاد آب را وارد دهان کرده و توسط دندانهای ظریف پلانکتون ها را به دام
انداخته و از آنها تغذیه می کنند .
Carcharodon : بر خلاف نمونه ی قبلی بسیار خطرناک است و علاقه ی
شدیدی به گوشت انسان دارد . این نمونه دارای چندین متر طول است و به کوسه
ی سفید White shark یا آدم خوار مشهور است .
Stegostoma : با توجه به این که پوست این کوسه از ردیف های رنگی
مختلفی تشکیل شده به کوسه ی گوره خری Zebra shark مشهور است .
Sphyrna zygaena : از نظر ظاهری با سایر کوسه ها اختلاف داشته به
طوری که سر نمونه چکش مانند است و چشمها در منتهی الیه جمجمه مستقر می
شوند و به کوسه ی سر چکشی Hammer-headed shark معروفند .
Pristis :پوزه ی این کوسه کشیده بوده و در حاشیه ها زوائد دندانی متعدد ایجاد
شده . این نمونه به منظور شکار به دستجات ماهی های گروهی حمله کرده و با
جابجا کردن پوزه ی خود تعدادی از آنها را زخمی می کند ، سپس به شکار ماهی
های زخمی و کم تحرک می پردازد و به اره ماهی Sawfish معروف است .
Chlamydoselachus : بر خلاف اکثر کوسه ها که دارای 5 جفت شکاف
آبششی اند ، این نوع کوسه به 6 جفت شکاف آبششی مجهز شده است .ضمن اینکه
از نظر ظاهری هم شباهت چندانی با سایر کوسه ها ندارد .
Chimeara : از نظر ظاهری چندان شباهتی با ماهی های غضروفی ندارد و
ضمن اینکه همانند ماهی های استخوانی اپرکول دارند تخم گذار هم هستند . این
ماهی زندگی منزوی داشته و به موش ماهی یا Rat Fish معروف است .
Latimeria chalumnnac : تنها بازمانده ماهی های Croossopterygi
بوده و قاعده ی باله های زوج آنها گوشتی است . همچنین باله ی دمی آنها سه
قسمتی است که شامل بخش فوقانی ، تحتانی و میانی است . با توجه به اینکه
لاتیمریا خصوصیات اجدادش را در طی میلیون ها سال تقریبا بدون تغییر حفظ
کرده است ، به فسیل زنده مشهور است .
Protopterus : ماهی های دو تنفسی هستند . دسته ای ازماهی های استخوانی
اند که در آبهای پستی به سر برده و در هنگام خشک شدن این آبها قادرند مدت
نسبتا طولانی خشکی را تحمل کنند . این قابلیت مربوط به کیسه ی شنای آنهاست
که قادر است اکسیژن اتمسفر را جذب کند و عملکردی شبیه شش داشته باشد به
همین دلیل به آنها ماهی های شش دار Lungfish می گویند . عده ی زیادی از این
ماهی ها در آفریقا به سر می برند .
Lepidosiren paradoxa و Neoceratodus forsteri : گونه های
دیگری از ماهی های شش دار هستند که به ترتیب در آمریکا و استرالیا به سر می
برند .
Acipenser : با ارزش ترین ماهی استخوانی بوده که به ماهی خاویار معروف
است که تخم های آنها ارزش غذایی و اقتصادی بالایی دارند .این ماهی گرچه
جزو ماهی های استخوانی بوده ولی شباهتش به ماهی های غضروفی بیشتر
است .
دهان شکمی دارند . باله ی دمی هتروسرک است . اسکلت آنها تقریبا به طور کامل
غضروفی است .
Polyodon spathula : از نظر ظاهری شباهت زیادی به ماهی خاویار دارد
اما پوزه ی بسیار طویل تر دارد و به کمک آن حفره هایی در بستر ایجاد می کند
به همین دلیل به بیلچه ماهی Paddle fish مشهور است .
سفره ماهی ها :
Raja erinacea : مشهور ترین و پر جمعیت ترین سفره ماهی های دریای
عمان است و دارای ظاهری کایت مانند و دمی طویل است .
Trygon : به علت اینکه ظاهری مثلث مانند دارد به این اسم مشهور شده است .
دم جانور بسیار طویل بوده و بر روی قاعده ی دم در سطح پشتی خارهای سمی
وجود دارد . ماهی هایی که از بالای سر این سفره ماهی در حال حرکتند
توسط این خارها گزیده شده و فلج میشوند . آنگاه سفره ماهی نمونه های بی
حرکت را شکار می کند .
Myliobatis : نوعی سفره ماهی عظیم با باله های سینه ای بسیار قوی که
دارای برجستگی ها و فرو رفتگی های متعددی است . ضرباتی که توسط باله
های این ماهی به سایر ماهی ها وارد می شود باعث زخمی شدن شدید طعمه شده
و شکار آنها را راحت می کند . این نمونه به خون آشام دریا مشهور است .
Rhinobatus : پوزه ی جانور طویل و عضوی منقار مانند را بوجود آورده
و باله ی پشتی به چندین قسمت تقسیم و هر قسمت به یک خار مبدل شده است . با
توجه به شکل ظاهری به گیتار ماهی مشهور است .
Torpedo : این ماهی قادر است برق قوی تولید کند و توسط آن طعمه هایش را
فلج می کند . اسپیراکل تورپدو همانند سایر سفره ماهی ها بزرگ و فعال است .
سفره ماهیها برخلاف کوسه ها در اعماق دریا و بستر دریا زیست می کنند .
دهان و شکاف آبششی هر دو شکمی است . جانور هنگامی که بر روی بستر قرار
می گیرد به منظور تنفس لازم است آب را وارد حلق کند ، بدین منظور اگر دهان
را باز کند همراه آب مقدار زیادی شن و گل و لای وارد حلق شده ، که ضمن
مسدود کردن راههای تنفسی اختلالاتی را در دستگاه گوارش به وجود می آورد.
برای رفع این مشکل جانور آب را از اسپیراکل های بزرگ که در سطح پشتی
واقعند وارد کرده و آب بدون اکسیژن را از شکافهای آبششی خارج می کند .
