تقریبا هر عاملی که بتواند مواد ژنتیکی سلول را تغییر دهد قادر است سلول های طبیعی
را به سلول های سرطانی تبدیل سازد مانند مواد شیمیایی ، پرتو های پر انرژی و
ویروس ها . ویروس های مولد سرطان در حیوانات را ویروس های سرطان زا
( Oncogenic ) می گویند . درحیوانات آزمیشگاهی نشان داده شده است که ویروس های
DNA دار و RNA دار قادرند تومور ایجاد نمایند . در این تغییر سلول های سرطانی
چنان تغییری پیدا می کنند که صفاتی متمایز از سلول های آلوده شده ای که در آنها تومور
به وجود نیامده بدست می آورند . یکی از مشخصات برجسته ی همه ی ویروس های
سرطان زا این است که ماده ی ژنتیکی ویروس با DNA سلول میزبان یکی شده و همراه
با کروموزم سلول میزبان همانند سازی می نمایند . این مکانیسم به پدیده ی لیزوژنی در
باکتری ها شباهت دارد و می تواند موجب تغییر اختصاصات سلول میزبان گردد . به
علاوه ، سلول های تغییریافته صفتی را که به آن متوقف شدن تماسی می گویند از دست
می دهند . سلول های جانوری سالم درکشت بافت لا حرکت آمیب مانند به طور اتفاقی
حرکت کرده و مکررا تقسیم می شوند و به این ترتیب با یکدیگر تماس حاصل می کنند .
آنگاه حرکت و تقسیم سلولی متوقف می گردد و این پدیده را متوقف شدن تماسی می گویند .
اما سلول های تغییر یافته در کشت بافت متوقف شدن تماسی را نشان نمی دهند بلکه ،
توده های سلولی تومور مانند به وجود می آورند . سلول های تغییر یافته ، گاهی اوقات
با تزریق در حیوانات حساس تومور ایجاد می کنند . به دنبال تغییر حاصل از ویروس ها
، بسیاری از سلول های تومور ، واجد یک آنتی ژن اختصاصی و ویروسی در سطح
سلولی می گردند که آن را آنتی ژن ویژه تومور پیوندی ( Tumor – specific
transplantation) یا آنتی ژنی در هسته به نام آنتی ژن T می نامند . سرانجام سلول
های تغییر یافته گردتر از سلولهای سالم گشته و ناهنجاری های کروموزمی خاصی نظیر
کروموزم های غیر عادی ، کروموزم های قطعه قطعه پیدا میکنند .