یواخیم یونگ (Joachim Jung – 1657-1587) پس از پایان تحصیل در رشته طب در پادوا به زاد و بوم خود ،
آلمان بازگشت و به تدریس گیاه شناسی و انجام پژوهشهای گیاه شناختی پرداخت و در پیشرفت نظام های گیاهی سهمی
بزرگ به عهده گرفت . تا هنگامی که زنده بود اثری از او انتشار نیافت ، اما جزوه های وی که نزد دانشجویانش مانده
بود ، در 1662و1679در دو جلد کوچک منتشر شد . یونگ مطالب را بسیار موجز نوشته بود و آثار وی نشان می دهند
که تا چه حد در کار رده بندی تبحر داشته است . وی غنچه و گل را به عنوان معیار تمیز گیاهان در نظر گرفت ، اما
نظیر دیگر معاصران نتوانست اهمیت علمی این اجزاء را در تولید مثل گیاهان دریابد. مسأله چگونگی تولید مثل گیاهان
که در قرن هفدهم مورد علاقه و توجه بسیار بود سرانجام در 1694 به وسیله «کامراریوس» حل شد . اما نظرات وی تا
نیمه قرن هجدهم پذیرفته نشد .
یونگ اصطلاحات و عبارات بسیاری وضع کرد که تا زمان ما در طبقه بندی گیاهان اعتبارخود را حفظ کرده اند .
اصطلاحاتی مانند برگهای ساده و مرکب ، برگهای متقابل و متناوب ، دمبرگ ، پرچم ، خامه ، گره و بند را نخستین بار
یونگ به کار برد . او برای اولین بار در گلهای مرکب گلهای کوچک پهن (disk floret) را از گلهای رشته ای (ray
floret) تشخیص داد و برای فهرست بندی گیاهان یک نظام دو اسمی برگزید که در آن یک نام کلی برای تعیین جنس و
یک نام ثانوی برای مشخص کردن نوع گیاه به کار می رفت . یونگ به هنگام تحصیل در پادوا تحت تأثیر «چزال
پینو» واقع شد . نظام نام گذاری پیشنهادی او نظام پیشرفته ای بود که بر پایه نظام های ابتدایی پیش از آن بنا شده بود و
به نظام مدرن نام گذاری نزدیک می شد .