بسم الله الرحمن الرحیم
در ادامه مطالب قبلی در این قسمت به معرفی جنس های دیگری از خانواده ی ویبریوناسه
می پردازم.
Campylobacter:
باسیل گرم -،بی هوازی،میکروائوروفیل ،شکلی شبیه مد یا s یا بال پرنده دارد.یک تاژک در انتها دارد.بدون اسپور می باشد.
از این جنس می توان به گونه C.jejuniاشاره کرد . این باکتری می تواند عامل اسهال و سپتی سمی شود.
Helicobacter:
خمیده می باشد.باسیل گرم – بدون اسپور،متحرک،میکروائوروفیل هستند.قالبا 4 تا 8 تاژک در یک دارد. از نظر ترکیبات cell wall متفاوت است.اکسیداز +و کاتالاز+ می باشد.گونه ی مهم آن H.pylori می باشد.
این گونه یکی از عوامل مهم در ایجاد گاستریت می باشد.همچنین در ایجاد زخم اثنی عشر و در مستعد نمودن فرد در ابتلا به سرطان معده نقش مهمی را ایفا می کند.راه انتقال دهانی- مدفوعی می باشد.
درمان:
اگر فرد در دوره کودکی مبتلا شود از آنتی بیوتیک هایی نظیر مترونیدازول
،تتراسایکلین،و آموکسی سیلین به همراه بیسموت و امپرازول تجویز می شود. این باکتری قادر به تولید اوره آز وآمونیاک و همچنین کربن دی اکسید می باشد.
تاژک و اوره آز از فاکتور های ویرولانس می باشند.همچنین این باکتری سیتوتوکسینی به نام vac.a تولید می کند.(LPS) که باعث مرگ سلول ها می شود.
تشخیص:
1-تهیه اسمیر 2- کشت: در محیط بروسلا آگار حاوی ساپلمنت ها و آنتی بیوتیک ها.
(ساپلمنت ها نظیر:خون+FCS و سستئین+زغال)
کلنی ها بعد از 4 تا 7 روز تشکیل می شود.
3- آزمایشات بیو شیمیایی :تست اوره آز،تست اکسیداز،و...
4-تست تنفسی اوره نشان دار
5- تست های سرولوژیک: در این نوع تست ها وجود آنتی بادی های ضد H.P مشخص می شود .
در مطلب بعدی وارد مبحث کوکوباسیل های گرم – خواهیم شد.