برخی از راهکار های شیمی درمانی علیه ایدز
در این بخش برخی از داروها و مکانیسم عمل آنها ر ابیان می کنم :
1- آزیدوتیمیدین ZDV و AZT یا زیدوودین :
باز دارنده ریورس ترنس کریپتاز ( پایانگر زنجیره ) تا نسخه در دسترس قرار دارد زمان زنده ماندن را افزایش داده و پیدایش عفونت های فرصت طلبانه را در بیماران ایدزی کاهش می دهد – سمی برای سلول های استخوانی .
2- دی اکسی سیتددین ( ddC ) ، دی اکسی اینوزین ( didanosine ) ، استاوودین ( d4t ) ، لامی وودین ( 3TC ) :
بازدارنده ریورس ترانس کریپتاز ، بجای AZT مصرف می شود ، همراه با AZT در برنامه درمان چند دارویی بکار می رود – اثرات سوء کمتر از AZP دارد .
3- فسفونوفورمات ، دکستران سولفات :
بازدارنده ریورس ترانس کریپتاز ، موثر علیه برخی عفونت های فرصت طلبانه ویروسی و مانع اتصال HIV به CD4 می شود – اثرات سمی ندارد یا اثرات کمی دارد .
4- انترفرون آلفا :
جوانه زدن HIV را از سلول های آلوده کاهش می دهد . ضد تومور و علیه سندروم کاپوسی .
5- آمپلی جن :
محرک تولید انترفرون – غیر سمی
6- CD4 محلول :
مانع اتصال HIV به سلول ها T می شود – شکل مهندسی ژنتیکی شده CD4 .
7- بازدارنده های پروتئازی ( انواع مختلفی از ترکیبات ) :
داروهای تجربی که برای اتصال به پروتئازHIV طراحی شده است . مانع فرایند آماده سازی پلی پپتیدی ویروسی و بالغ و کامل شدن ویروس می گردد .