اتـــاق زیست

بازگشت به انگلستان   
بیگل در 2 اکتبر 1836 پس از 5 سال دریانوردی به انگلستان بازگشت . چارلز داروین بلافاصله ثمره تلاشهای خود
را چید و با کمال تعجب ملاحظه کرد که در محافل علمی دارای شهرت فراوان شده است . 5 ماه بعدی پر از کار و
تلاش بود . داروین مدت کوتاهی در کمبریج اقامت گزید و به مطالعه مجموعه های خود پرداخت . اینک 27 ساله بود و
طبیعی دان شناخته می شد و به کار همه عمر خود مشغول گردید . حالا دیگر با آن دانشجوی بی تفاوت 5 سال پیش
فرق می کرد .
مجموعه های خود را میان موزه های مختلف تقسیم کرد و بر کار گزارش رسمی «سفر کشتی همایونی بیگل» نظارت
داشت . با همه گرفتاریها موفق شد در 1839 با دختر دایی خود «اِما» ازدواج کند . با آغاز زندگی خانوادگی کار علمی
را ادامه داد اما وضع سلامتش مختل شد . در نامه ای به یکی از دوستان پدرش واقعیت «بقای اقویا» را مایه خفت می
شمرد . چارلز داروین در جستجوی آرامش زندگی روستایی ، همسر و خانواده خود را به روستای کوچکی به نام
«دون» در ناحیه «کنت» برد .
داروین با تدوین یادداشتهایی که روی کشتی بیگل برداشته بود کتابی به نام «سفر یک طبیعی دان به دور جهان» منتشر
کرد و در زمره مؤلفین قرار گرفت . در کتاب «تپه های مرجانی» که نمونه درخشان کاربرد روش علمی به حساب می
آید ، وی برخی از مشاهدات خود را توضیح می دهد . داروین نشان داد که تپه های مرجانی ابتدا در اعماق کم که
مرجانها زندگی می کنند تشکیل می شود و سپس به تدریج به اعماق اقیانوس فرو رفته اند و جانوران در قسمتهای
بالایی آنها که در عمق کمتری واقع می شود به کار ادامه می دهند . بنابراین لایه های مرجانی به تدریج چند صد پا
ضخامت یافته  و به سوی قعر اقیانوس ادامه یافته است . این اثر کنجکاوی داروین و جستجوی خستگی ناپذیر او را به
دنبال واقعیت نشان می دهد . در عمل این نظریه درباره همه اشکال مرجانی صادق نیست ولی علم زمین شناسی را
دائما تحت تأثیر نهاده است . مشاهدات و علائق زمین شناختی داروین در دو اثر دیگر هم تجلی یافته است :«جزایر
آتشفشانی – Volcanic Islands» و «مشاهدات زمین شناختی در امریکای جنوبی – Geological
Observation upon South America» .